ویل دورانت یک آدم ضد دین و مذهب است؛ یک تحقیقی کرده است که ارزش بسیار دارد. میگوید: دین صد جان دارد، یک دفعه میکشندش باز زنده میشود، دو دفعه میکشندش باز زنده میشود، پنج دفعه میکشندش باز زنده میشود. چقدر از این جوامع در دنیا بوده که دین را در آنجا کشتند باز زنده شد.
جواب این است که دین صد جان ندارد بلکه دین معلول یک ضرورتهایی است. مگر یک چیز میشود صد جان داشته باشد؟! مثلاً شما یک نباتی را آمدید درو کردید و بعد میبینید دو مرتبه جوانه زد و رشد کرد؛ این معنی ندارد که این نبات صد جان دارد بلکه ریشهی زنده دارد، تا ریشه در آب است امید ثمری است. ریشهی دین همیشه در آب فطرت بشر وجود دارد.
مرتضی مطهری،
گریز از ایمان و گریز از عمل
۰ نظر
۲۱ اسفند ۹۸ ، ۱۰:۵۸